Η λέξη Παγανισμός σε πολλά ελληνικά λεξικά ταυτίζεται με την ειδωλολατρία, γεγονός που αποδεικνύει-ως ένα βαθμό- και γλωσσολογικά τη σύγχυση που έχει προκαλέσει η πολύχρονη δυσφήμηση των εθνικών θρησκειών απ’την χριστιανική θρησκεία. Πρακτικά παγανιστές ήταν όσοι αρνούνταν να υποκύψουν στα διατάγματα του Θεοδοσίου.
Παρότι ο Νεοπαγανισμός εμφανίστηκε ως ιδεολογικό ρεύμα το 19ο αιώνα , μόλις τα τελευταία 30 χρόνια βρήκε τεράστια απήχηση και κατάφερε να δημιουργήσει ένα πραγματικό μαζικό κίνημα στις μέρες μας. Οι αιτίες που προκάλεσαν αυτήν την «επιστροφή στις ρίζες» ήταν η τελειωτική ισοπέδωση των ιδεολογιών, η ραγδαία ανάπτυξη της τεχνολογίας και ο οικολογικός κίνδυνος που απειλεί τον πλανήτη.
Βασικές όψεις του Παγανισμού είναι :
α) ο Ανιμισμός (κοσμοθεωρία, που σύμφωνα με την οποία ό,τι μας περιβάλλει έχει ψυχή).
β) ο Πολυθεϊσμός (η πολλαπλή εκδήλωση του Θεού).
γ) ο Πανθεϊσμός (ο αιώνιος κόσμος που ταυτίζεται με το Θεό, είναι η μοναδική πραγματικότητα).
δ) ο Σαμανισμός (το ταξίδι της Ψυχής και του Πνεύματος στη προσπάθεια ένωσης του Ανθρώπου με το Υπερφυσικό) και τέλος
ε) οι σύγχρονες νεοπαγανιστικές - φυσιολατρικές ομάδες, γνωστές με το όνομα modern pagans, που τα μέλη τους ανακαλύπτουν ένα βαθύτερο φιλοσοφικό νόημα στην Μητέρα Φύση, στην Γαία κλπ. Ο σεβασμός στην ελεύθερη βούληση και τις επιλογές του κάθε ατόμου είναι ένα από τα κύρια γνωρίσματα του Νεοπαγανιστικού κινήματος.