(Απόσπασμα συνέντευξης του Ντέσνερ στον Νταίηβιντ Σίνγκερ της εφημερίδας "Weltwoche" της Ζυρίχης το 2007).
Θα μπορούσαμε να πούμε ότι ο χριστιανισμός είναι καλός, αλλά αυτό που δημιούργησε ο εκκλησιαστικός μηχανισμός είναι απορριπτέο;
Ναι, αυτό πιστεύουν πολλοί! Αλλά, πέρα από το γεγονός ότι στο χριστιανισμό δεν είναι τίποτα, απολύτως τίποτα, πρωτότυπο –από τη γιορτή των Χριστουγέννων, μέχρι την ανάληψη: όλα αντιγραφή-, ήδη στον πρώτο τόμο της «Εγκληματικής Ιστορίας» περιγράφω σε 100 περίπου σελίδες τους αγώνες των Χριστιανών εναντίον των Εβραίων.
Εσείς είστε η καλύτερη απόδειξη για την ανεκτικότητα του χριστιανισμού. Στο μωαμεθανισμό θα είχατε προ πολλού μια φάτβα (ανάθεμα) στο λαιμό.
Και παλαιότερα στο χριστιανισμό θα είχα έναν αφορισμό, μια θηλιά στο λαιμό ή φωτιά στα πισινά – για πολλούς αιώνες! Σήμερα, να μην έχουμε ψευδαισθήσεις, μόνο η σχετική αδυναμία εμποδίζει τον κλήρο να συνεχίσει να καίει τους αντιπάλους του.
Ζούμε σε μια λαϊκή κοινωνία ή θεωρείτε τη θρησκεία έναν ακόμα σημαντικό παράγοντα;
Αρκεί να κοιτάξει κάποιος στην τηλεόραση για να διαπιστώσει, πώς κάνουν διάφοροι τεμενάδες στην εκκλησία και στους κληρικούς, ιδίως στους πάπες, πόσο χρόνο τούς διαθέτει και ποια σχόλια ακούγονται! Σκεφτείτε τι συμβαίνει στα παρασκήνια…
Είναι δυνατόν να μετρηθούν τα θύματα του χριστιανισμού;
Αν προστεθούν στα άμεσα θύματα –εθνικοί, εβραίοι, μουσουλμάνοι, «αιρετικοί», «μάγισσες», ιθαγενείς κ.ά.- και όλα τα έμμεσα θύματα, π.χ. οι νεκροί των μεγάλων πολέμων του 20ου αιώνα, στους οποίους συνέβαλαν ενεργά όλοι οι εκκλησιαστικοί παράγοντες, σε όλες τις πλευρές, τότε πρέπει να καταλήξουμε σε ένα αριθμό της τάξης πολλών εκατοντάδων εκατομμυρίων – αποσιωπώντας τώρα τα ζώα που θυσιάστηκαν.
Μια στιγμή! Θεωρείτε για τα θύματα των δύο παγκόσμιων πολέμων υπεύθυνη την εκκλησία;
Το κομμουνιστικό καθεστώς στη Σοβιετική Ένωση ήταν αθεϊστικό, αλλά και οι Ναζιστές ήταν ενάντια στην εκκλησία. Οι χριστιανοί ήταν στην πλειοψηφία τους στην πλευρά των θυμάτων ή τάχθηκαν κατά του ολοκληρωτισμού. Αυτά είναι περίπου σωστά. Παρ’ όλα αυτά, και αυτό είναι το αίσχος, οι εκκλησίες, η καθολική, η προτεσταντική, η ορθόδοξη, συνήργησαν με τα καθεστώτα που πολεμούσαν, σε όλες τις πλευρές και πολύ στενά.
Ποιος ήταν, για παράδειγμα, ο ρόλος του πάπα τον 1ο παγκόσμιο πόλεμο;
Ο Πίος X., δραστήριος αντισλαβιστής, σχεδόν έσπρωξε την Αυστρία σ’ αυτό τον πόλεμο. Και ο γενικός γραμματέας των καρδιναλίων, Merry del Val, ήλπιζε λίγο πριν ξεκινήσει ο πόλεμος, ότι η μοναρχία, επί λέξει, «θα φτάσει μέχρι τα άκρα». Υπάρχουν έγγραφα στοιχεία για όλα αυτά. Και χιλιάδες επί χιλιάδων εμετικών κηρυγμάτων στα στρατόπεδα, προέτρεπαν τους στρατιώτες σε όλες τις πλευρές των μετώπων, για μια πολεμική καταιγίδα, για μαζικές δολοφονίες των αντιπάλων.
Γιόρταζαν τα εκατομμύρια των νεκρών ως «άνοιξη των λαών», «φθινοπωρινή επέλαση», το κροτάλισμα των ριπών έπαιρνε μεταφυσική σημασία ως «λειτουργική μελωδία», τα κανόνια ήταν «βροντή του ελέους», οι τάφροι προστασίας ονομάζονταν «σπήλαια της Γεσθημανής», το πεδίο μαχών ήταν ο «Γολγοθάς» - προφανώς των άλλων! Οι χριστιανοί ήταν εκεί, σε όλες τις πλευρές, ήταν θύματα και θύτες, και τα δύο!
Το 2ο παγκόσμιο πόλεμο;
Καταρχάς είχε αναγνωρίσει ο πάπας όλες τις φασιστικές συμμορίες στην Ιταλία, τη Γερμανία, στην Ισπανία και, το πιο αποτρόπαιο, της Κροατίας, την οποία συμμορία βοήθησε να καταλάβει την εξουσία. Στις αρχές του 2ου παγκόσμιου πολέμου απειλούσε ο Πίος XII. τα «εκατομμύρια καθολικών στρατιωτών στο γερμανικό στρατό»: «Έχετε ορκιστεί, πρέπει να παραμείνετε υπάκουοι!» Διατυμπάνιζε, χωρίς να ερωτηθεί, ότι ο Χίτλερ ήταν ο νόμιμος ηγέτης της Γερμανίας και κάθε καθολικός γινόταν αμαρτωλός, αν δεν υπάκουε στις διαταγές του. Αυτός ακριβώς ο πάπας, ακόμα στη μέση του πολέμου, δεν έδειχνε μόνο θερμότατη συμπάθεια για το ναζιστικό καθεστώς, αλλά επίσης, επί λέξει, «θαυμασμό για τις λαμπρές ικανότητες του Φύρερ». Μάλιστα, του έστειλε μήνυμα με δύο αντιπροσώπους (Nuntius) ότι εύχεται στον Φύρερ «τίποτα λιγότερο από τη νίκη!»
Γιατί λέτε συνέβη αυτό; Φόβος, προσαρμογή; Ή μήπως ακολουθούσε δικούς του σκοπούς;
Ο Πίος XII. –κάτοχος μιας περιουσίας 8Ο εκατομμυρίων μάρκων σε χρυσό και συνάλλαγμα– ήλπιζε να πετύχει με τον Χίτλερ και με 25.000 νεκρούς ημερησίως, το μεγάλο στόχο του Βατικανού, αυτό που δεν κατάφερε να πετύχει ο προκάτοχός του με τη συνεργασία των Αψβούργων (αυστριακός αυτοκράτορας) και τον Χοεντσόλερν (γερμανός αυτοκράτορας) στον 1ο παγκόσμιο πόλεμο: τον έλεγχο των Βαλκανίων από τους καθολικούς και την υποταγή της ρωσο-ορθόδοξης εκκλησίας.
Πώς αντέδρασε η ρωσο-ορθόδοξη εκκλησία;
Φυσικά, πέρασε αμέσως στο πλευρό της αθεϊστικής Σοβιετικής Ένωσης, στο πλευρό του Στάλιν. Αφού πάντα ενδιαφέρει, είτε καθολικοί, είτε προτεστάντες, είτε ορθόδοξοι, ένα και μοναδικό πράγμα: εξουσία, εξουσία, εξουσία! Έτσι κάλεσε τον πληθυσμό για ενεργή υποστήριξη του Στάλιν και τελούσε λειτουργίες για τη νίκη του Κόκκινου Στρατού. Μια σύνοδος 46 επισκόπων ευχήθηκε στον «πολυαγαπημένο μας ηγέτη Ιωσήφ Στάλιν πολλά χρόνια ζωής».
Κάνει η θρησκεία τους ανθρώπους αυτόματα ηλίθιους; Ή μπορεί και να εξευγενίσει τον άνθρωπο;
Δεν ξέρω, ίσως και να εξευγενίζει καμιά φορά. Κυρίως αυτούς, οι οποίοι θα γίνονταν ευγενέστεροι κι από μόνοι τους. Αλλά, οι «καλοί χριστιανοί» είναι οι πιο επικίνδυνοι, γιατί αξιοποιούνται για να θεωρηθεί ευγενής και ο χριστιανισμός. Πάντως, παλαβές ιδέες πίστης προκαλούν «βλακεία».
Πηγή: sfrang.blogspot.com